Category: Brak kategorii

W ENP przeszliśmy drogę od zespołu 10 developerów do pracy wielu zespołów i 150+ developerów. Wraz z zwiększaniem ilości developerów jak również aktywnych projektów musieliśmy przejść transformacje procesów około „gitlabowych”. 

 

Pojawiło się kilka wyzwań, które należało rozwiązać: 

• Jednolitość procesu w każdym projekcie gitlab. 
• Te same zasady obowiązujące przy łączeniu zmian do głównej gałęzi. 
• Eliminacja błędu ludzkiego.
  
• Ujednolicenie komunikacji i nazewnictwa. 

 

Przechodziliśmy przez wiele etapów oraz prób rozwiązania problemów. Polegaliśmy na wąskiej grupie weryfikującej wymagania Definition of Done. Niestety rozwiązanie to wiązało się z wieloma bolączkami. Wraz z rozrostem zespołu oraz rozbudową DoD taka weryfikacja pochłaniała coraz więcej czasu powodując „zatory” w procesie łączenia zmian.  

 

Kolejnym problemem na jaki natrafiliśmy to „toporność” interfejsu gitlaba. Proces nakładania labelek nie może być wykonywane równocześnie przez wiele osób (z uwagi na konflikty i wzajemne usuwanie labeli). Z kolei w momencie łączenia zmian GUI wykonuje dodatkowe requesty przez co proces łączenia zmian jest bardzo powolny. 

 

W czasie analizy weryfikowaliśmy istniejące na rynku rozwiązania dla naszego stacku technologicznego takie jak Gitlab Triage (https://gitlab.com/gitlab-org/ruby/gems/gitlab-triage), Merge Bot (https://github.com/smarkets/marge-bot). 

 

Każde z rozwiązań jednak posiadało braki lub trudności w konfiguracji, którą chcieliśmy osiągnąć. Z racji tego postanowiliśmy stworzyć własne rozwiązanie.

 

Tak narodził się projekt „Dubaj” na cześć naszego biurowego pupila. 

 

„Dubaj” jako aplikacja integruje się z Gitlabem poprzez mechanizm API. Pilnuje, żeby Merge Request w każdym projekcie procesowany był w taki sam sposób. 

 

 

„Dubaj” bardzo szybko zdobył serca developerów i zaczął otrzymywać kolejne usprawnienia: 

 

 

Żeby wyeliminować problem błędu ludzkiego w czasie weryfikacji DoD nauczyliśmy Dubaja go weryfikować.

 

 

Technicznie „Dubaj” to obecnie 6 mikroaplikacji które poprzez API lub procesy CI pomagają nam zapanować nad stale rozrastającym się zespołem developerów. 

Jeśli chciałbyś pomóc w rozwoju „Dubaja” aplikuj na stanowisko PHP DevOps. 

 

 

 

A long time ago, I worked in the information security team of a large financial organization. We were completely isolated from the rest of the administration, literally stuck in an office at the end of a building wing, visitors were treated with suspicion and, in turn, we were treated with subtle contempt. After all, we were the protectors of the business, not the employees.

Access control, email intercepts, documenting security breaches, all those lovely things that seemed to hamper regular business operations. Back then, all departments were individual, with development, operations and security in their own silo mentality.

A long time ago, I worked in the information security team of a large financial organization. We were completely isolated from the rest of the administration, literally stuck in an office at the end of a building wing, visitors were treated with suspicion and, in turn, we were treated with subtle contempt. After all, we were the protectors of the business, not the employees.

Access control, email intercepts, documenting security breaches, all those lovely things that seemed to hamper regular business operations. Back then, all departments were individual, with development, operations and security in their own silo mentality.

A long time ago, I worked in the information security team of a large financial organization. We were completely isolated from the rest of the administration, literally stuck in an office at the end of a building wing, visitors were treated with suspicion and, in turn, we were treated with subtle contempt. After all, we were the protectors of the business, not the employees.

Access control, email intercepts, documenting security breaches, all those lovely things that seemed to hamper regular business operations. Back then, all departments were individual, with development, operations and security in their own silo mentality.

A long time ago, I worked in the information security team of a large financial organization. We were completely isolated from the rest of the administration, literally stuck in an office at the end of a building wing, visitors were treated with suspicion and, in turn, we were treated with subtle contempt. After all, we were the protectors of the business, not the employees.

Access control, email intercepts, documenting security breaches, all those lovely things that seemed to hamper regular business operations. Back then, all departments were individual, with development, operations and security in their own silo mentality.

A long time ago, I worked in the information security team of a large financial organization. We were completely isolated from the rest of the administration, literally stuck in an office at the end of a building wing, visitors were treated with suspicion and, in turn, we were treated with subtle contempt. After all, we were the protectors of the business, not the employees.

Access control, email intercepts, documenting security breaches, all those lovely things that seemed to hamper regular business operations. Back then, all departments were individual, with development, operations and security in their own silo mentality.